Boppard am Rhein tijdens kerstmis 1996

Hier vind je o.a. vele geneugten des levens....

en niet zo,n klein beetje ook

's Winters één dooie boel, behalve Kerstmis 1996 in Haus Adams....

Het adres van mijn zus Marianne gekregen ergens in de 80 er jaren, moet je doen Benno heel gemütliig en hardstikke goed!

Nou als mijn zus Marianne dat zegt, dan is het hardstikke goed en gemütllig......maar dan ben je er nog niet........

"Thuis eerst de voorpost gevechten", U kent die sirenes wel?, doedit, doedat enz.

Onderweg; rijd niet zo hard, doe die gordel om, ga je nou weer hier langs enz enz.

Aan de grens is al jaren geen veldwachter meer te zien en toch moet ik de gordels om, onder het motto, je weet maar nooit......

Mij is door mijn ex K. uitdrukkelijk verboden enig aanstotende teksten te publiceren, aangaande dit soort bezoeken.

Dat is bijzonder jammer want de beste herinneringen hield ik toch over aan de eerste uren van aankomst..........

Dit moet toch kunnen........of toch maar een kogelvrij vest aanschaffen.........

Het spook der liefde vroeg om uitstel, er moest op Heiligenabend in de Pruus een kerstboom opgetuigd worden onder het genot van een hapje en drankje........

Zoals altijd hadden wij ons bezoek aangekondigd, om niet verrast te worden dat mijn vrienden, Ballantines met veel ijsblokken en Seven Up uit geraakten........

Karl Heinz schonk eens in en nam er zelf ook één om een uur of zes en niet zo,n kleintje Whisky. Zelfs voor een routinier als ik niet te pruimen. Ik voorspelde met dit soort borrels een hele speciale kerstboom en dat werd het dan ook, zelden zo,n misbaksel gezien.

Vatie zag om een uur of acht geen kerstbal meer hangen en Hannelore riep alleen maar ach du lieber got aan.....

  Veel schever was er niet te vinden, deze is er nog een plaatje bij......