mijn artrose, omgezet in een oplossing voor velen...

 De directeuren van deze regionale en landelijke busbedrijven kwamen in een goed, dan wel meer dan goed betaalde denktank baan, in Utrecht te zitten. We werden door dit orgaan uitgenodigd onze ideën rond onze doelgroep te spuien in een besloten overleg. Het was tweeledig, of we voor een tribunaal stonden en anderzijds zag men ook gedrevenheid en verstand van een wereld, die men ook begrijpen wilde, om er haar voordeel mee te doen.

Dat vonden wij al een hele goede stap voorwaarts......en zo was het ook

Geintimideerd waren we níet maar wel een stuk wÍjzer geworden. Zo wordt het spel gespeeld en dit zijn onze spelregelsl Juíst Benno Assínk werd begrijpend wakker!

ïnmiddels was er landelijke aandacht in de media ontstaan en dat hielp zo hier en daar zeker
diverse partijen wakker te schudden en dat is nooit verkeerd, is mijn mening!
Mijn compaan in de strijd Marijke Riemsma was hierin een meester en had het er maar druk
mee.
Gevolg was wel dat alle instanties die ook maar iets met gehandicapt dan wel ouderen te
maken hadden deze voor hen belangrijke zaak verder opschudde en zodoende de nodige
aandacht in den lande kreeg, aanzwengelde waar nodig en uiteindelijk die erkenning en de
middelen kreeg die er voor nodig waren!

Een heftige doch zeer boeiende tijd met een hoop leermomenten vind ik achteraf.

Ook achteraf denk ik te kunnen zeggen dat de Denktank Riemsma-Assink zodanÍg aan heilige huisjes, bomen en instanties heeft lopen schudden dat ook "De Grote Vervoerders" ook de nietkrentenindepap serieus is gaan vervoeren, die voorwaarde hadden wij toch maar geschapen.....

Deze missie, begonnen in Overijsel, verspreidde zich snel als een goedaardige olievlek.....we stonden nog maar aan het begin.....snel schakelen, dat konden we..