mijn artrose, omgezet in een oplossing voor velen...

 Iedere provincie in Nederland heeft een soort STREVO met ieder kwartaal een landelijk overleg. Men wilde ons inhuren om in andere provincies dit ook van de grond te tillen. Mijn baan was voor jaren een geweldige zekerheid geworden.

Zelfs internationaal was er interesse in ons systeem. STREVO,of liever marijke en ik, kregen een uitnodiging om in Stockholm op het wereld congres voor Handicap & Dissabled People in woord en beeld een voordracht te geven over onze werkwijze!

Imke, prachtige lerares Engels, partner van mijn ex collega Rene Meier in de Horeca, had de door Marijke opgestelde voordracht vertaald in het Engels en ik kwam de uitspraak bij Imke oefenen.........Aproxamitly deed Imke bulderen van het lachen...

Zelfs de directeur van de STREVO, Gerard Maassen, die mij nogal een vreemde eend in de bijt vond, glom van trots en had het liefst de voordracht zelf gedaan maar hij snapte er helemaal niets van!

Zo hadden Marijke en ik een pracht van een week, prima Hotel en genoeg zakgeld, in mijn favoriete land Zweden, met een hoop buitenlandse interesse in onze werkwijze, waarvan later Zweden en Canadezen naar Nederland kwamen, om er hun voordeel mee te doen!

Op een eerder congres hierover in Engeland, werden we in studenten huizen op een Campus, die net schoongespoten waren ondergebracht!

Van de 3 dagen, was ik er 2 doodziek.