HVV Hengelo

 Het nieuwe seizoen begon, waarmee het vorige was geeindigd!

Samen met Jan Verwerda, een zeer actieve en gedreven man van de Supportersvereniging, hadden we

nieuwe tenues uitgezocht. Toen er van uit het bestuur en supporters commentaar op kwam was de maat, voor velen vol bij de club. Het was echt alleen maar blauw en wit heren, die nieuwe tenue's.

Alles maar dan ook alles moest blijven zoals het was.

Niemand zag het maar in de selectie was het gedaan met de spirit en men liet het over zich heen gaan.

Alles was flauwe kul en men had ook geen oog voor eventuele gevolgen voor de club............

Meer en meer groeide bij menigeen de gedachte dat de aanvullende club activiteiten als clubavonden enz.,

belangrijker waren dan de prestaties op het veld. Ik kon het weten want ik stond bij alles er midden in.

3 jaar lang ging ik 5 keer per week vanuit Haaksbergen naar Hengelo om er te trainen en te spelen, zonder een cent aan vergoeding. Was ook ik niet nodig want ik deed het graag!

Men had het op zijn minst kunnen vragen.

Halverwege het seizoen raakte ik ernstig aan de knie geblesseerd en werd als wordnietmeerwat beschouwd.

Gelukkig dachten Dr.Honig uit Nijmegen, Therapeut Ben Gelevert en ik zelf daar anders over!

Na een half jaar hobbelde ik weer wat mee in de groep. Ik merkte midden tussen de groep van spelers dat er meerdere uitkeken naar wat anders. De broers Hulsink waren een jaar eerder al weer vertrokken.

Gerard Rikkerink wilde weer naar Achilles terug, Benno Goosen had het daar ook over, Willem Hazekamp ook.

Jacko Croes had het over BWO, mooi dicht in de buurt...

Zo is het gekome en net oase........

Nog steeds ben ik de HVV Hengelo dankbaar voor meer dan 20 Fantastische jaren voetbal en plezier op Terrein De Waarbeek.