Met de v.v.Haaksbergen naar de top

Gepost in Sport.

 Trainer Philippo liet zich van zijn zwakste kant zien bij aanvang van het nieuwe seizoen. Hij bemoeide zich met privé problemen bij mij en vertaalde dat door naar het voetbal en dat doe je niet zo met je aanvoerder van de afgelopen succes jaren.

We gingen voor het seizoen met het le en 2e een oefenpotje spelen ergens in Duitsland.
Zonder vooraf ook maar iets te zeggen werd ik in het 2e opgesteld, woest en zeer teleurgesteld was ik.
Ik had zelfkennis genoeg om te weten dat een eind aan mijn optreden in de nabijheid kwam.
Maar zo gaje niet met je aanvoerder om, die je de laatste 5 jaar met al zijn hebben en houden en energie in de club en vele mensen had gestopt met als resultaat evenzovele promoties.

Terwijl ik de grootste moeite had gedaan om deze trainer binnen te halen en gelooft U mij, zoveel supporters had deze militair in het jargon niet. Het ging mij om zijn trainerschap, niets meer, niets minder.

Even daarvoor was onze elftalleider Willem Holshof plots overleden, die had dat zo nooit laten gebeuren.
Ook van het bestuur had ik meer support verwacht en dat gaf men later ook wel toe.

Ik bleef nog even doorknokken en had in een gesprek ook aangegeven, gebruik me wanneer nodig, al is het maar een helft of 20 minuten trainer. Je kunt van mij niet meer verwachten dat ik zondagsmorgens om 07.30 met het 2e naar Groesbeek ga, dat heeft geen enkele zin.

Toen de eerste resultaten tegenvielen en men op het voorstel van mij inging met een aantal goede resultaten, werd droanègel Willem Busschers's optreden als linksback thuis tegen Hoogeveen, waar hij categorisch weigerde dat te spelen met een 1-7 als resultaat mijn definitieve Waterloo.

Toen een journalist de trainer na afloop vroeg hoe dit zo kon en de trainer antwoordde, ja wat zal ik er van zeggen en ik er tussendoor riep: trainer zeg nou gewoon dat die lui een klasse beter waren, was het doek voor de voetballer Benno Assink bij de vv Haaksbergen definitief gevallen.

Ik ben toen per direct trainer geworden van het Duitse DJK Stadtlohn.

Het probleem bij dit soort kleine verenigingen als de v.v. is ook de hoeveelheid geschikt kader om dit soort clubs adequaat te leiden.
Ook hier zijn het de vrouwen van bestuurders die op een gegeven moment zeggent Jan of Piet laat het nou eens een ander doen wij moeten nog een hoop leuke dingen doen ook.

Zo werd Henny Vreeling op een gegeven moment verstaan gegevení nu maar eens met eigen jeugd verder...

De v.v. Haaksbergen speelt nu in de kelder van het amateurvoetbal.

De "vijand" HSC ,21 van de overkant rook zijn kans en heeft het stokje meer dan voortreffelijk over genomen en werden o.a. Algeheel Amateurkampioen van Nederland en speelt nog steeds in de Topklasse.

Vriend Vreel is nog dagelijks bij het wel en wee van deze prachtclub betrokken en ik bij hem! Afgelopen zaterdag 6 juni 2015 ging ik weer eens langs. Twee uur heb ik bij hem in de tuin gezeten er gaat weer iets gebeuren bij de v.v. Haaksbergen, zonder de top als doelstelling!

Zijn laatste roep was, benno aj nog is wat weet, dan weet ie het hè?

Ik weet het Vreel, mijn raderen draaien met je mee, voor de v.v.