Skien met Willem Hazekamp!
Dit heuveltje, koste ons bijna een kampioenschap!
Willem Hazekamp en ik besloten ergens in de begin jaren ''70 de sneeuw op te zoeken.
We besloten de dag voor Kerst de trein naar Basel te nemen.
Onze strategie in deze was, na Köln waren er in de trein altijd wel mensen die ons richting ski sneeuw konden loodsen en zo geschiedde. Ik weet bij god niet meer waar maar ergens in het zuiden moesten we de trein verlaten en een bus nemen, die ons bij een Halte Wiedener Eck moest lossen.
Er was in dit hele gebied nog geen vlok sneeuw gevallen. Zie hier de invloed van BOVEN, tijdens de bustrip begon het te sneeuwen. Het was rond 10 uur 's avonds dat we voor dit Hotel stonden.
Denk nu niet direct dat we er zo bijstonden, deze foto heb ik genomen een paar jaar later tijdens een zomer vakantie met Katarina Vos.
Nou heet de dag voor Kerst in Duitland, Heiligenabend, het was 10 uur 's avonds, er zat zo,n 10 man en vrouw personeel dit te vieren en we hadden niets gereserveerd en de tent was bezet, wat eigenaar vertaalde als Zwei verrückter Holländer gehen auf reise!
Een rondje voor allen deed vervolgens de rest. Er was nog een achterkamertje vrij en wij hadden nog een mooie Heiligenabend.
1e Kerstdag, lag er zeker 30 cm sneeuw, we gingen voor het eerst skien.
De Hotel eigenaar regelde alles en voor we het wisten, had ons een sleepliftje boven op een heuveltje afgezet met skies en al onder, maar nu nog zonder brokken naar beneden!!!!
Ik geloof dat we wel een half uur stokstijf hebben staan lachen daar boven. Plaatselijke vedetten vlogen ons links en rechts om de oren. Binnen een paar minuten waren ze beneden en hup in het liiftje weer naar boven en wij stonden er nog.
Willem een Adonis trok als eerste de aandacht van regionaal schoon, die zich over ons "ontfermden" en zo waar door de dames verdween de schroom en we hebben het heuveltje die middag een aantal keren zonder schade bedwongen! 
Onze skie leraressen werden op een hapje en een drankje getrakteerd in het Hotel en "kleur de plaatjes en maak het verhaal zelf verder af"
De drukste dag van het jaar met al zijn stress, allemaal kerstdiners en de eigenaar die bleef lachen en met zijn kop schudden als die naar ons keek en wij hielpen hem zo hier en daar waar nodig deze dagen. voor wat, hoort wat, nietwaar!
We werden zelfs uitgenodigd door hem Silvesterabend bij hem thuis te vieren.
Dat was me een mooi stulpje. Hij had een zoon die blind was en op een internaat voor blinden zat.
Daar waren er zo,n 12 uit dat internaat om die avond te vieren met vuurwerk en al!
Iedereen riep ooohhh en aaahhh tijdens het afsteken, een trip om nooit te vergeten!