De twee P's van Haaksbergen
Geen pijl op te trekken die twee.....
Ie wissen nig oj ze bie de kop of bie de kont e.o. hadnn....
Puck Huckriede en Peter Naarding waren onafscheidelijk. Het eerst kwam ik ze tegen in de kroeg, Café De Blokhut van Cris Kleinpoelhuis. Naast Hotel Centraal en de Waldhoorn Bar waren dit in Haaksbergen the places to be.
De geruchten zoemden in Haaksbergen rond, Benno Assink ging voor de vv Haaksbergen voetballen en dat was volgens de zoemers " nicht um sonnst"!
Toen ik die P's dan ook voor het eerst trof in De Blokhut, merkte ik enige terughoudenheid in de gesprekken en dat ging zo een tijdje door. Ik wist bij god niet wie die twee waren, laat staan dat ik wist of ik er mee van doen kreeg. Vrij snel was deze lucht geklaard en bleken het prima gozers te zijn, waar ik meer mee van doen kreeg dan mij lief was.
Ze waren me te gezellig, deze vrijgezellen en ik als getrouwd man bracht mijzelf daardoor zo langzamerhand in de problemen.
Fysiotherapie studeerden beide, althans daar ging men voor, overal kwam ik dit span tegen. De kroeg heb ik al gememoreerd, het zwembad; de partijtjes waren niet van de lucht, voetbal en volleybal. Wie er allemaal mee deden weet ik niet, maar het ging er van.....fanatiek niet te geloven!
Ik kon ook wel een aardig beetje volleyballen en met de P's in de ploeg, ijzersterk. Als ik dan extra Puck niet aan speelde wanneer hij luid steak riep, was het ie snapt er ook helemaal niks van ASSINK.......lachen en angoan op dat Scholtenhagen bad. Daarna de Ponderosa op het zelfde park, nou dan weet je het wel! 
Puck was soms uitbundig gezellig, dan weer een ietwat in zichzelf gekeerde persoonlijkheid, die ik graag in mijn omgeving had.
Hij had zelf niet in de gaten, hoe goed hij wel niet als voetballer en doelpunten maker was.......
Het hoe en waarom weet ik niet meer precies, maar ineens was hij uit mijn gezichtsveld en van de vv Haaksbergen verdwenen. Inmiddels afgestudeerd als fysiotherapeut raakte hij aan een verzorgingstehuis in Losser verbonden, trouwde en vond er zijn plaats.
Vele jaren daarna, nu zo,n 10 - 15 jaar geleden, kreeg ik ineens de behoefte hem weer eens op te zoeken in Losser bij het verzorgingstehuis. De receptioniste stuurde me naar de kelder Afdeling Fysiotherapie. Ik zette me daar in de wachtruimte tot hij een deur uit kwam.
Ik zeg Mijheer Huckriede, hij keek mij aan en zegt goedemorgen mijnheer ik ken U niet.........
Ik zeg, oh nee mijnheer?
Benno Assink ooooch Benno, wat doo ie hier dan, rook ie nog? Loaw dur dan gauw 1 roken ASSINK...... niets veranderd........
Een pracht van een mens, nog steeds in zijn eigen wereld, en dat moj mooi zo loatn Assink!