Banketbakker/ dacht ik toen......

'S avonds na werktijd moest ik hem stallen bij Lulof in de garage
tegenover het Concertgebouw, 's morgens om 07.30 bracht ik hem weer mee.  lk had een sleutel, dat had men beter niet kunnen doen.lk reed er mee naar de training op het Hengelo veld, vervoerde er tíg paar schoenen in van mijn kameraads vader Nijhuis, die een zieke collega schoenmaker uit de brand hielp enz.Reed met mijn nog verse "oud klasgenoten"er in rondjes om ULO Klein Driene! Feest!

lk gooide er af en toe wel een paar liter benzine uit eigen zak in, zo was ik ook wel weer. Heel veel later heb ik het hem wel verteld hoe ik er van geprofiteerd had. Het was een prima man(een beetje op de centen) , zijn vrouw was ook heel aardíg twee kleine kinderen hadden ze.
Jannie, een schatje toen ze klein was en oh zo,n leuk, lief en mooi mens
later. Ze kon geweldig zingen en noemde mij later Pappa. Geweldig!
lk speelde soms meer met de kinderen dan ik in de bakkerij was. Mijnheer Luyerink vond het ook zo prachtig dat ik zo geweldig de bal hoog kon houden. Als er dan weer eens een vertegenwoordiger kwam moest ik de kunsten vertonen voor een paar "krabbetjes" (de naam zegt het al niet?)

Om snel veel te leren moest je na een half jaar verkassen. Jammer maar
een pracht tijd. Veel geleerd..... vooral gemotoriseerd bakfiets ríjden en
"knobbelen" om een vers saucijze broodje, zo uit de oven.....hmmm!