Afgezwaaid en nu?
Afgezwaaid en nu?
Er moest brood op de plank komen. lk wilde vertegenwoordiger worden, dat leek me wel wat.
Auto van de zaak, armpje uit het raam vrijheid, blijheid. 
Auto van de zaak!
Ja, hoe word je verlegenwoordiger?
Bij ons in het Kegelhuis maar eens eerst aan het werk, zodat ma en Sr. wat
meer rust konden nemen, tegelijk je doel. verkoper in het circuit van kegelaars "laten rondzingen"!
Dat werk in het kegelhuis werd natuurlijk door Sr.de eerste tíjd kritisch begeleid, terwijl men het er toch een stuk gemakkelijker op kreeg. Op het moment dat pa en ma weer "voor de dag " kwamen, was alles weer startklaar voor de avond en dat natuurlijk voor "een kleine vergoeding" en dan druk ik me nog netjes uít.
Uitspanning De Waarbeek; als seizoen kelner wilde ik eerst eens wat geld gaan verdienen.
Nou kelner, "tremmer" op het terras was je meer.Op drukke dagen liep je je helemaal wezenloos met die grote volle zware bladen. "Míjn wijk"was als jongste natuurlijk het verst van het buffet af. Heel bewust liep ik in eendonkerblauwe blazer en grijze broek, ik noemde me werkstudent, dat scheelde aanmerkelijk in de tip!! (fooi)
Tonnie Achterkamp was de "ober-kelner" en die had 5 jaar bij ons Kegelhuis gewerkt en was HVV Hengelo supporter een niet te vergeten voordeel, het voetballen moest wel doorgaan anders was ik er niet eens
aan begonnen.
We waren met 7 kelners van jong tot oud. 
Naar gelang je in rang beoordeeld was, werd je via een "tronk systeem"uitbetaald. lk was de jongste en "kreeg" 1 % punt uit dat systeem goed voor zo,n FL.75,= per week + wat er aan tipgeld nog bij kwam. Helemaal niet gek voor die tijd, doch mijn collega's maakten misbruik van mijn jeugdig enthousiasme en "interesse" in vrouwelijk schoon. Bij de eerste bussen die 's morgens kwamen wees men op het vrouwelijk schoon. Kijk eens Benno wat een mooie vrouwen, hup ik deed zo vroeg hun wijk er maar even bij, de anderen dronken rustig hun kopje koffie door, net zo lang tot dat ik het in mijn ééntje niet meer aan kon!
Men groef wel zijn eigen graf !
Toen ik weken achtereen de hoogste kassa's draaide meldde ik mij bíj de Ober-kelner, vroeg vanwege de
resultaten op de kassa om er een punt bij te krijgen uit de tronk en zo kwam boontje om zijn loontje.
lk stond vanaf dat moment op 2 1/2 punt en telde mee in de optocht en voelde me grootverdiener! Hard werken was geen probleem en ik had er lol aan en verdiende heel goed!
Op rustige dagen wilden "de jonge honden" nog wel eens de tuin in gaan voor een roeiwedstrijdje, of botsauto' Willen Assink en Sanders zich melden aan het buffet, schalde het dan door de luidsprekers over het terrein. 
Het mooist vond ik de kleuterklassen die met Juf, rnet de HILDA boot via het Twentekanaal naar ons toe kwamen. 40 glazen ranja (het kunnen er ook 42 of 37 geweest zjnl) die aan de dorstige kakelende kleuters uitgedeeld moesten worden, nu ik dit schrijf krijg ik er nog kippenvel, ,al die" heerlijk vragende kopjes... oh jij lust dit niet hè..""? Menig Juf vond kennelijk ook dat ik het goed deed. Op uitnodiging heb ik in mijn schaarse vrije tijd nog menige kleuterschool met een bezoek vereerd! 
Kinderen weten jullie nog wie dit is? Jaaaaa , de mijnheer van de RANJA klonk het in koor.....prachtig!
De terug komst van de fam. Hobbelink uit Australië of Nieuw Zeeland staat me ook nog voor de geest, zij gingen de camping runnen. Er liep zo'n piepklein meiske tussen Liz een schatje en dat zal ze voor mij de rest
van haar leven blijven! Samen met die andere eerder genoemde kanjer Jannie Luyerink gingen ze naar de Zernikestraat en naar de nationale trots KLM als stewardes. Pffffffff wat een goed stel, nog steeds!
De gehele week speelde in La Cave Bleu een live orkest, dit was een club voor de nachtbrakers met iedere 3 maand een nieuw orkest'
Zondagavond was dansavond bij De Waarbeek, bekend in de hele regio!
Het begon om 20.00 uur maar de eerste "opgedirkte vrijgezelle dames" namen de strategisch beste tafeltjes om 19.00 uur al in. lk liep het balkon omdat ik de jongste was en de beste conditie had, daar zaten de "paartjes", daar viel ook het meest te halen kwa omzet en tip!
Het was keihard werken maar wel met heel veel plezier.
Menlg jaar werd ik door mevr. Smit nog gebeld of ik weer een seizoen wilde werken. ......,
ik heb ze bij een partij of bruiloft nog wel eens uit de brand geholpen!
Die winter bii restaurant Ten Hoopen kon ik ook meerdere uren per week maken, ín de bediening of achter de "Automatiek"
Dat was voor Ten Hoopen een nieuw fenomeen, niet aan te slepen in de weekends. Karbonaadjes voor een gulden, de vraag was met het bakken van dïe dingen bïjna niet bij te houden.
Gerrit Jan Ten Hoopen en ikzegdegek "vlogen", zo idioot hard reed G.J. altijd in die MINI, tweemaal per week naar de slachterij in Groenlo om zakken vol karbonades op te halen.
San Marco het piepkleine gril restaurant aan de Langestraat, waar ik met mijn vriend Johan Niihuis menig half Haantje van het spit, met Franse frietjes en ravigot sauce naar binnen liet glijden, met het toetje een speciaal ijsje met Amarena kersen', onderwijl genietend van de verhalen van Georg Lens.
San Marco deed ik er zo af en toe ook nog even bij. Georg Lens, de man die dit tentje had "groot gemaakt" werd doorgeschoven naar de voorraadkeuken aan de Cronjéstraat. Als je bij Ten Hoopen niet op jezelf paste, bleef je aan het werk en voor weinig!
Dat heeft heel Hengelo kunnen zien aan De Chef Ben Beuling, die er zijn hele leven heeft gesappeld. Oom Ben werd hij "liefdevol door alle Ten Hoopens" genoemd.
Ja dank je de koekoek, Ten Hoopen was al die jaren mijnheer Ben Beuling....!!
Toen ik hem heel veel jaren later, nog altijd werkend voor de firma, eens vroeg; Ten Hoopen heeft neem ik aan mijnheer Beuling, ook al die jaren goed voor U gezorgd, keek hij mij recht in de ogen en zei, als ik nu niets zeg Benno.....ik wist genoeg..............
Irene en consorten, vond ik vanaf dat moment een stuk minder aardig!
DE eerlijkheid gebied te zeggen dat Oom Ben gerust een vak idioot genoemd mocht worden, veel anders bestond er in zijn leven ook niet meer, dan zelf werken en tegelijk bijna iedereen het werk uit handen te nemen.................
dit moet een duizendpoot voorstellen....
Zijn beide zoons had ik al jaren in geen velden of wegen meer gezien, tot op zijn crematie..........
Het circuit deed zijn werk.......
Via via kwam ik bij een firma in Textiel Agenturen en werd als vertegenwoordiger aangenomen, nu de auto nog maar daar werd aan gewerkt.
Via het "circuit" kon ik ineens solliciteren bij een Textiel Agenturen Firma ín Goor en werd daar aangenomen, met dank aan R. L. die daar als secretaresse werkte.
Was dit de springplank voor de rest van mijn leven?
Ging ik mijn eerste week nog met de Deux Chevaux van mevrouw richting Groningen voor de eerste afspraak en met de trein naar Amsterdam voor een 2e afspraak.
Deze laatste is mij tot op de dag van vandaag altijd bij gebleven.
Ik moest op de Ouwezijds Achterburgwal zijn, waar nogal wat van die "confectie jongens" zaten.
Nou meisjes zaten en stonden er ook te kust en te keur. Ik moest midden in de rosse buurt zijn met het beste pak an en mijn 2 koffers en het zonnebrilletje op.
Na diverse malen beloofd te hebben dat ik misschien later terug zou komen, landde ik bij
een eerste Amsterdamse Confectionair een hele aangename bende Amsterdammers die deze tukker enig inzicht in de materie zou geven. Verkopen deed ik hier weinig maar het netwerk van deze prachtige bende bracht meer dan genoeg in het laatje en met een Heee Tukkertje werden mijn bezoeken hier divers.
De wallen verliet ik via de achterdeur en kwam op de Dam op de foto van zo,n toeristenjager.
Heel jammer dat ik die foto nergens terug kan vinden in "mijn puinhoop archief".
Spoedig kwam er een "eigen auto"van de zaak, een Prachtige Ford Anglia en was de koning te rijk! 
Oppassen voor Gijs E. stuur zit rechts Assink, kan onmogelijk oene auto wèèène wes....( hengevelds)......hup gijs......
lk verkocht Kant aan de lingerie, bruidskleding en bloezen confectie. lk had een prima collectie in alle soorten en maten van Max Dinges, een Duitse fabrikant. Afgezien van het feit dat ik binnen een week met de Ford Anglia op weg naar het zuiden in een hevige sneeuwbui op de kop in de sloot terecht kwam, ging de verkoop cresendo en zat ik op de dlverse vakbeuzen eerste/nou eerste rij bij het showen van nieuwe collecties, een niet mis te verstaan element van mijn werk!
Rosita Sittard met de aimabele Röckers Sr. en Jr., die ik met mijn Kantje van DM 0,04 p.m. letterlijk en figuurlijk uit de brand hielp. Fransz Beeren in Weert, waar René Dijckmans ex res.doelman van Spcl. Enschede, inkoper was.Tex Tap een bloezen atelier in Oosterhout Br. Bruidskleding .............. in Eindhoven. Lingano Gennip, LOVABLE in Zutphen. Modéca Enschede, waar ik met beide koffers van de trap af sotermieterde enz.Toen was confectie nog heel groot in Nederland en wat je allemaal om de oren geslingerd werd als je eens zo,n atelier van" honderden naaiende vrouwen" binnen moest.......kleur de plaatjes enz.
In deze fase veranderde denk ik mijn bleuheid tegenover vrouwelijk schoon, naar een zelfvertrouwen, die in menig opzicht onwenselijk en naar later zou blijken ook desastreus voor mijn verkoop carrière zou worden!
ln mijn arbeidsovereenkomst stond een basissalaris van Fl. 200,- p.m. en 2% provisie over de verkopen.
Na zo,n 3/4 jaar informeerde ik eens voorzichtig bij Miinheer wanneer ik die provisie uitbetaald kreeg, in de overeenkomst stond dat dit eens per 2 maand zou gebeuren.
Dat ik dat durfde te vragen. ik kon op staande voet vertrekken!
Via een deurwaarder heb ik mijn gelijk en geld moeten halen.
Achteraf denk ik dat het een slimme manier van deze man was om aan een aanzienlijke
uitbreiding van zijn klantenbestand te komen zonder eigen inzet en dat op een relatief
goedkope manier.
Dat was een smet maar ik ben hem nog steeds dankbaar dat hij mij die kans heeft gegeven!
lk kon verder, ík was vertegenwoordiger.
Via de heer van Amerongen (een kegellaar van De Grote Jongens) en eigenaar van
Parfumerie Tijink uit de Nieuwstraat in Hengelo, had ik zo een nieuwe werkgever; Lahnemann uit Zwanenburg. 
lk ging in de Haar en Huid Cosmetica, Drogisterijen en Parfumerie zaken werden mijn klanten in Overijssel en kapsters en schoonheidspecialistes werden mijn omgeving, er ging een nieuwe wereld voor mij open, weg was mijn verlegenheid richting damesl Hè hè...eindelijk kon ik er eens
echt aan beginnen......! , niet iedereen was daar even blij mee !
Ik ging eerst 2 maand intern om productkennis op te doen.
Zwanenburg, niet direct "the place to be", werd door de week miin domicilie. Mijnheer Feringa Hoofd reclame en tevens voorzitter van de AmsÍerdamse 1e klasser DCG (daar kon ik trainen 3 keer per week) en mevr. Emmy Duikers hielpen me op weg.
lk sliep in Hotel Zwanenburg en at daar iedere dag een prima dagmenu, dit alles op kosten van de zaak!
Het was een gedegen opleiding, in alles zag je de strenge hand van Lahnemann Sr., een prima werkgever en ohh zo ondeugend (zag ik toen al) Een spierwitte volkswagen kever werd mijn auto van de zaak.
Wat een ongeloÍelijk goede basis voor de rest van je carrière als verkoper en mens achter de verkoper werd hier gelegd!!
ln samenwerking met de drogisten en parfumerie zaken organiseerden we Haar en Huidvezorging avonden in de regio's. Deze avonden trokken volle zalen.
Een paar mensen uit de zaal werden door "onze specíalistes" gekleurd en opgemaakt dat het een lieve lust was. Dit ter meerdere eer en glorie om de mensen aan de POLY COLOR en Margarethe Aslor te kriigen. Beide werden zo topproducten kwa verkoop, wel zo makkelijk als je de zoveelste vertegenwoordiger was die de drogist iedere dag aan deed.
Men zag je vanwege de goede verkoop graag komen, lk de "specialistes"en vrouweliike winkeldarnes ook !
Toen Lahnemann Sr. plaats maakte voor Jr. hield ik het hier na 2 jaar voor
gezien, we lagen elkaar niet zo zal ik maar zeggen.
De Drogerijen Maatschappij in Mijdrecht werd de volgende stop.
Odorex,Trannosan, Medinos, Kemt waren ook topartikelen in hun soort, zelfde branche, een iets groter rayon en grotere auto.
OB tampons was onze topper, tevens "de maandelijkse garantie van een order bij iedere klant".
Jan Beverdam een hele goede scheidsrechter, die mij bij een van mijn eerste wedstrijden in het eerste van HVV Hengelo, geweldig terecht had gewezen, werd mijn collega!
Wij konden geweldig met elkaar. Hlij had deslijds bij die wedstriid het grootste gelijk van de wereld, als broekie was ik een aartsvervelende lulaar tegen scheidsrechters, tot het moment dat ik het aanvoerderschap van Jacob Vink over nam.
Goed gezien van de elftal commissie van de HVV Hengelo!
Hij en zijn vrouw wonen nu in Oldenzaal, bijna iedere week kom ik er nog,
voor een kop koffie.
82 inmiddels en zo doof als een kwartel. Eerst het gehoorapparaat op volle sterkte anders praat ik niet met je....
Zijn vrouw lachte zich kapot als we bezig waren....
Nostalgie is de kanker van morgen, zei Freek de Jonge eens. ..
Na een tijdje kwakkelen is Jan plotseling overleden.
Af en toe kom ik nog een kop koffie drinken bij zijn vrouw.
En zo was en is het...maar het voelde heerlÍjk Jan......en zee oe boam wa weer...
Tijdens mijn Drogerijen Mij.periode werd ik opeens benaderd door Wavin Hardenberg, toen en nu nog
steeds de grootste Industriele Plastic Fabriek van Europa.
Daar werkte als hoofd verkoop bouwproducten de heer Joop van Raalte uit Hengelo ov die een seizoens
plek had naast ons op Camping De ZwaaÍkom in Hengelo.
Deze bleek nogal gecharmeerd te zijn van mijn persoon en had de personeelschef van Wavin op mijn
spoor gezet, mij in te lijven in het Verkoopteam van Wavin.
Ik werd uÍtgenodigd voor een gesprek in Zwolle waar men kantoor hield met de heer van der Beld.
Ik was zeer verbaasd en tevens vereerd met deze uitnodiging want een baan bij deze toen al
vooraanstaande onderneming was een aanmerkelijke stap "omhoog" op mijn ladder vond ik. Alleen ik ben
totaal niet bedrijfstechnisch zal ik maar zeggen en had geen ídee wat men met mij moest en was zeer
tevreden met de werkgever waar ik toen voor werkte als vertegenwoordiger, Drogerijen Mij.
Zo ga je natuurlijk heel ontspannen op zo,n invitatie in en ziet wel wat er van je gevraagd wordt.
Wavin bleek naast de grootste plastic buizen fabriek een grote markt te hebben in de Kratten en
Folie. Heineken, Amstel. Hero, Grolsch en AKZO waren niet de kleinste afnemers.
In dat segment wílde men mij plaatsen.
Daar ik zeer tevreden was over mijn toemalige baan en enige scepsis had of ik mij op dat niveau zou
kunnen manifesteren spraken de heer van der Beld en ik af. een psycho technísche test te ondergaan bij
Bureau Bokslag in Rotterdam en daarnà verder te praten.
Het was de eerste en enige keer dat ik voor zo,n test "op moest". achteraf, grappig en spannend.
Je word een hele dag door de " geestelijke mangel" gehaald en bent daarna bekaf, ik althans.
Uitelkaar gezaagde blokken op een hoop gegooid weer in elkaar zetten, sprookjes en verhaaltjes
annalyseren en de oplossing aangeven enz. Ik maakte er het beste van en zou zo,n twee maand later de
uitkomst van Wavin horen.
Zo,n 3 maand later had ik nog steeds niets gehoord van Wavin en ging 15 december, op mijn verjaardag voor mijn jaarlijks evalutie gesprek van mijn werkgever naar Hotel Wíentjes in Zwolle.
Mijn verkoopleider de heer Vening had zo zei hij een cadeau en wilde mij promoveren tot Hoofd
Vertegenwoordiger, zeer vereerd maar daar wilde ik eerst even over nadenken.
Ik had als vertegenwoordiger een mooie vrijheid, wat het beste in mij bovenbrengt, terwijl je als Hoofd
als een soort politie agent zo,n tien verkopers en karakters moet gaan controleren. Weg vrijheid blijheidl
Toch gestreeld door zoveel vertrouwen en opslag reed ik fluitend naar Haaksbergen terug, op mijn
verjaardag de 15e december kon ik 's avonds de visite kond doen van deze promotie........
Tijdens dat feest word ik gebeld door de heer van der Beld van Wavin, die had ook een cadeau!!
Men had de uitslag van mijn test binnen en wilden zo snel mogelijk " zaken doen".Trots en blij was ik met mijn extra cadeau'x op deze dag.
Het was een vorstelijk aanbod van dit voor mij grootse bedrijf en de keus was snel gemaakt.
Een nog grotere auto van de zaak, mijn klanten werden Gemeenten boven de grote rivieren in Nederland
en mijn "waar" werden Plastic Huisvuizakken die de zware vuilnisbakken gingen vervangen in Nederland.
HET broodje van de bakker werd het, die ik geheel op mijn eigen wijze invulde.....zie elders op deze site......
Ir. Otten hoofd Reinigins Directeuren en directeur reiniging Amsterdam was enthousiast en voorloper van
een omslag naar huisvuizakken voor heel Nederland!l!! Dit kínd kon de was doen en moest eigenlijk
alleen productie capaciteit en vraag in de juiste banen leiden.
Deze gouden jaren werden tevens mijn Waterloo bij Wavinl Het ging mij te goed
Het moeten sterke benen zijn die de weelde kunnen dragen. de mijne bleken na een aantal jaren, de
weelde niet te kunnen dragen.
Mijn toenmalíge Verkoopleider de heer van der Plas had mij al een aantal signalen gegeven. Benno wij
zijn een gerespecteerd bedrijf en daar moet je naar handelen. Door het gemak van het succes ben ik
destijds doorgeslagen, genoot er met volle teugen van en raakte het spoor bijster en moest de gevolgen er van aanvaarden.......
Later heb ik hiervoor bij de diverse mensen mijn excuses gemaakt en zijn door hen geaccepteerd, wat mij
nu het gevoel heeft gegeven dat het zeker anders had gemoeten.
Wel wat te laat Benno Àssinkll It is net oas...