waarom sr.toch nog een prettig mens werd

Sr. en "zijn" piano..

Hoe mijn vader, voor mij, toch nog een "prettig mens"werd;

Wel wat laat vonden de Assinks, dat prettige mens, maar het kwam er toch nog van.
Een lichte "attaque"in zijn hoofd en vader had zijn laatste 7 jaren ineens humor! Het spul zat eindelíjk op de goede plek, wat humor betreft dan want zijn gezichtsvermogen aan zijn linkerkant was wat problematisch geworden.
Eindelijk kon ik hem te pakken nemen, zonder dat hij het in de gaten had......

Voorbeeld welk een "makkelijk mens" hij toen was: ik reed met hem rond, wees er voor staand, ons nieuwe in aanbouw zijnde appartement aan, euhh aj  noe maar zegt waar ik kiekn moet.....

lk at nog wel eens een boterhammetje mee tussen de middag en ging dan met opzet aan zijn zwakke kant zitten. lk sprak hem dan zo aan, dat hii mij aankeek en verschoof gelijktijdig zijn bord, zodat hij dat bord kwijt was; wat zullen dan toch nou hebben, weg bord.
Als ik het dan lachend terug op zijn plek schoof, kreeg ík het;
AIs je hier nou komt om de zaak op te naaien heb ik veel liever dat je opsotermieterd, waarop moeder zei Henny toch.....,oohh ben jij het weer met hem eens?

Deze deed het ook altijd; ik zat dan met de rug naar de piano, draaide me om en sprak "nou Henk wat wil je horen", Bach, Beethoven je zegt het maar..haha je kunt nog geen noot lezen, zo groot als een huis.(maar dan in 't twents) Pa zelf speelde goed piano!

lk reed eens met hem rond in het mooie Twentse land toen ik hem op het volgende trakteerde;

Henk, als ik later "boven kom", dan ben jij daar al lang, dan word ik Chef-dirigent van het orkest wat daar speelt en jij bespeeld de triangel Henk, als begnadigd pianist was alleen die triangel al een vernedering voor hem, wist ik       .

lk zet je vlak voor de poukenisten, je weet wel die grote trommels, ooohhh denk ie dat ik niet weet hoe pouken er uit zien mij jongen?
We spelen een twee en een half uur durend stuk van weetikveel, jij hoeft pas .in het laatste kwart maar twee maal op dat driehoekje te tikken.
Vanwege de lengte van het stuk ben je inmiddels in slaap gevallen. Ik laat je door die poukenist een harde roffel op dat grote hoofd geven om wakker te worden, twee keer tikken op de triangel en wegwezen met de Deux Chevaux richting huis. Alleen die laatste deed het al want hij reed een grote snoek van Citroen.

Vent ie bint hardstikke gek, was zijn commentaar....